Kalendarium

OLYMPUS DIGITAL CAMERA– historii parafii pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego K.M. w Aleksandrii

Rok 1837 – po raz pierwszy w aktach pojawiła się nazwa osady Cztery Kopy.

Rok 1884 – po raz pierwszy pojawiła się w aktach nazwa osady Stawki.

Rok 1888 – parcelacja gruntów leśnych w obwodzie Stawki i przyłączenie Czterech Kop. Nowa osada zostaje nazwana Aleksandria na cześć cara Aleksandra III.

Rok 1890 – po raz pierwszy w aktach parafialnych w Konopiskach pojawiła się nazwa Aleksandria.

10-12 czerwca 1948 roku – bp Teodor Kubina wizytował parafię w Konopiskach. Odwiedził również Aleksandrię, gdzie modlił się przy specjalne zbudowanym z tej okazji krzyżu – kapliczce. Zapowiedział, że Aleksandria stanie się kiedyś samodzielną parafią.

Lata 50 i 60 – po usunięciu ze szkoły nauki religii, księża z Konopisk katechizowali w domach prywatnych.

16 marca 1956 roku – bp Zdzisław Goliński odłączył od parafii w Konopiskach część Aleksandrii I (tzw. Stawki) i włączył ją do parafii Blachownia.

Lata 1958 i 1959 – Kuria Diecezjalna w Częstochowie powiadomiła Władze Wojewódzkie w Katowicach o zamiarze utworzenia parafii w Aleksandrii. Władze motywowały swoją odmowę brakiem obiektu sakralnego.

Listopad 1967 roku – urząd proboszcza w Konopiskach objął ks. Stanisław Pytlawski.

Czerwiec 1973 roku – wikariuszem w Konopiskach został mianowany ks. Andrzej Walaszczyk. Podjął się nauczania religii w Aleksandrii.

Grudzień 1973 roku – parafia Konopiska wynajęła dom od Stefanii Drążek, gdzie odbywały się lekcje religii i czasem odprawiano Mszę św.

Listopad 1974 roku – po pożarze tego domu nauczanie przeniesiono do domu Leokadii Kulej

Wrzesień 1975 roku – nauczanie zostało przeniesione do starego domu rodziny Biernackich. W jednym pokoju odbywało się nauczanie, a w drugim została urządzona kaplica, w której ks. A. Walaszczyk odprawiał Mszę św. w każdą niedzielę o godz.  16.00.

15 sierpnia 1977 roku – pierwszy odpust ku czci bł. Maksymiliana. W międzyczasie zakupiono posesję od S. Drążek, na której pozostała tylko stodoła. W tajemnicy przed władzami państwowymi rozpoczęto jej gruntowny remont i przystosowanie do celów liturgiczno-katechetycznych.

3 września 1977 roku – punkt katechetyczny został przeniesiony do zaadoptowanej stodoły. Aleksandria doczekała się stałego punktu katechetycznego i miejsca sprawowania Mszy św.

1 lipca 1978 roku – ks. A. Walaszczyk zamieszkał w Aleksandrii.

20 września 1978 roku – bp Stefan Bareła ustanowił w Aleksandrii wikariat terenowy parafii Konopiska. wikariuszem terenowym został ks. Andrzej Walaszczyk.

Rok 1979 – przygotowanie do nawiedzenia kopii obrazu NMP Częstochowskiej. Z tyłu kaplicy powstał zadaszony ołtarz powitania.

4-5 lutego 1980 roku – nawiedzenie obrazu NMP Częstochowskiej. Mszę św. na rozpoczęcie odprawił bp Miłosław Kołodziejczyk.

Rok 1980 – z materiałów pozostałych po budowie zbudowano prowizoryczną plebanię (zamieszkałą do 1998 roku).

Rok 1981 – w oparciu o ołtarz powitania powiększono dotychczasową kaplicę mszalną.

29 września 1982 roku – ks. Andrzej Walaszczyk przeprowadził się z Aleksandrii do Skomlina k. Wielunia. Na jego miejsce przyszedł ks. Wojciech Dylakiewicz.

10 października 1982 roku – kanonizacja bł. Maksymiliana Marii Kolbego.

11 października 1982 roku – bp Stefan Bareła utworzył w Aleksandrii rzymskokatolicką parafię pw. św. Maksymiliana. Proboszczem został ks. W. Dylakiewicz.

29 października 1983 roku – bp Franciszek Musiel poświęcił cmentarz parafialny.

Maj 1986 roku – władze gminne przeznaczyły pod budowę kościoła teren położony przy zlewni mleka.

26-27 lutego 1987 roku – pierwsza wizytacja kanoniczna parafii, przeprowadzona przez bp. Stanisława Nowaka.

19 czerwca 1988 roku – instalacja nowego proboszcza – ks. Henryka Pacuda.

6 kwietnia 1989 roku – na placu pod budowę kościoła przyniesiono krzyż w uroczystej Drodze Krzyżowej.

Marzec 1990 roku – parafia otrzymała projekt kościoła autorstwa mgr inż. Ewy Sumary-Jędrzejkiewicz.

Wrzesień 1990 roku – zalano fundamenty nowej świątyni.

3 czerwca 1991 roku – rozpoczęto systematyczne prace przy budowie kościoła.

7 czerwca 1992 roku – w nowym kościele została odprawiona pierwsza Msza św. połączona z przyjęciem pierwszej Komunii św. przez dzieci klasy II.

13 września 1992 roku – w dziesiątą rocznicę powstania parafii przybył z wizytacją kanoniczną bp Miłosław Kołodziejczyk, który poświęcił kościół i mury powstającej plebanii.

17 października 1993 roku – ks. prałat Henryk Bąbiński poświęcił dzwon o imieniu Maksymilian.

25 września 1994 roku – ks. prałat H. Bąbiński poświęcił krzyż znajdujący się w prezbiterium.

16 lipca 1995 roku – w Aleksandrii zamieszkały Misjonarki św. Antoniego Marii Klareta.

Marzec 1997 roku – parafia otrzymała relikwie św. Maksymiliana.

Lata 1992-2000 – okres wyposażania wnętrza świątyni.

19 listopada 2000 roku Arcybiskup Metropolita Częstochowski Stanisław Nowak dokonał konsekracji kościoła parafialnego pw. św. Maksymiliana w Aleksandrii. W ołtarzu zostały złożone relikwie św. Dezyderiusza.

3 maja 2002 roku – poświęcenie przez ks. prał. H. Bąbińskiego stacji drogi krzyżowej przy alejce wiodącej na cmentarz.

10 sierpnia 2003 roku – bp Jan Wątroba podczas wizytacji kanonicznej poświęcił nową część cmentarza i pomnik ku czci ofiar nazizmu, komunizmu i dzieci nienarodzonych.

2 grudnia 2003 roku – śmierć ks. prał. H. Bąbińskiego w 86 roku życia i 58 roku kapłaństwa. Sam o sobie napisał: „nie parafianin, któremu jednak wszystko, co dzieje się w Aleksandrii jest bardzo bliskie”.

12 sierpnia 2007 roku – jubileusz 25-lecia powstania parafii w Aleksandrii. Uroczystościom przewodził Arcybiskup Metropolita Częstochowski Stanisław Nowak. Poświęcił on figurę Chrystusa Króla jako votum – dziękczynienie parafian za 25 lat istnienia parafii.

2 czerwca 2014 – śmierć jednego z ministrantów – Dawida Buckiego.

10 lipca 2014 – niespodziewana śmierć długoletniego proboszcza parafii ks. Henryka Pacuda.

15 sierpnia 2014 – instalacja nowego proboszcza parafii ks. Tomasza Słabiaka.

5 lipca 2015 – instalacja kolejnego proboszcza parafii ks. Jacka Szczeciny.

19 listopada 2015 – uroczystość 15-lecia konsekracji naszego kościoła parafialnego.