Wigilia w Rodzinie

„Wigilia”, wyraz pochodzenia łacińskiego, znaczy tyle, co czuwanie, straż, warta. W naszym kraju „wigilią” lub też niekiedy „wilią” nazywa się tradycyjną wieczerzę spożywaną w przeddzień uroczystości Bożego Narodzenia – 24 grudnia. Dzisiaj najczęściej przygotowuje się dwanaście dań. Liczba dań w historii miała symboliczne znaczenie. Nawiązywała do Dwunastu Apostołów, zasiadających do uczty wraz z Chrystusem. Oznaczała także 12 miesięcy.
Wieczerza wigilijna rozpoczynała się zawsze modlitwą w wielkim skupieniu. Najczęściej był to pacierz. Tę modlitwę rozpoczynał gospodarz domu lub najstarszy członek rodziny. Następnie odczytywano fragmenty z Ewangelii przedstawiające narodzenie Jezusa Chrystusa. W dalszej kolejności przemawiał ktoś z domowników, brał opłatek i dzielił się nim ze wszystkimi uczestnikami uczty, składając przy tym życzenia. Po życzeniach wszyscy obecni zasiadali do spożywania wieczerzy. Powszechnie i do dziś znany jest zwyczaj pozostawienia wolnego miejsca przy wigilijnym stole. Pozostawiając to wolne miejsce swoją pamięcią pragniemy także objąć bliskie i drogie nam osoby, które z różnych przyczyn nie mogą być razem z nami w ten wyjątkowy wieczór. Wigilia w sposób szczególny przypomina nam uczty miłości pierwszych chrześcijan zwane agapami.

---

Przebieg wieczerzy wigilijnej:

• zapalenie świecy; zapalający świece mówi: „Światło Chrystusa”, wszyscy odpowiadają: „Bogu niech będą dzięki”
• odczytanie fragmentu Ewangelii – Łk 2, 1-20
• wspólna modlitwa

Boże, nasz Ojcze, w tej uroczystej godzinie wychwalamy Cię i dziękujemy za noc, w której posłałeś nam swojego Syna, Jezusa Chrystusa, naszego Pana i Zbawiciela. Prosimy Cię:

Udziel naszej rodzinie daru miłości, zgody i pokoju.

Wysłuchaj nas, Panie.

Obdarz także naszych sąsiadów, przyjaciół i znajomych pokojem tej nocy.

Wysłuchaj nas, Panie.

Wszystkich opuszczonych, samotnych, chorych i głodnych na całym świecie pociesz i umocnij Dobrą Nowiną tej świętej nocy Bożego przyjścia na ziemię.

Wysłuchaj nas, Panie.

Naszych zmarłych, bliskich i znajomych (można wymienić imiona) obdarz szczęściem i światłem Twej chwały.

Ojcze nasz…

Zdrowaś Maryjo…

Panie Boże, Ty sprawiłeś, że ta święta Noc zajaśniała blaskiem prawdziwej światłości Jednorodzonego Syna Twojego; spraw, abyśmy jaśnieli blaskiem twego światła w naszym codziennym postępowaniu. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

• łamanie się opłatkiem i składanie sobie życzeń.

Słowo wyjaśnienia:

Za chwilę przełamiemy się opłatkiem. Po co to czynimy? Chleb jest symbolem życia, chleb podtrzymuje życie. Znak łamania się chlebem jest rodzinnym gestem miłości i życia. Bóg w swojej miłości daje nam chleb i życie. Pan Jezus przyszedł na świat, „abyśmy życie mieli”. Uczestnikami tego życia stajemy się przez udział w łamaniu chleba, czyli przyjmowania Chrystusa w Komunii świętej. Ale warunkiem spożywania Chleba Życia jest otwarcie się ku bliźnim, postawa dawania, czynnej miłości. Musimy być dla innych jak chleb. Niech wyrazem tej postawy będzie przełamanie się opłatkiem. Niech wzajemna miłość będzie naszym najlepszym, bo najbardziej Chrystusowym, życzeniem świątecznym.